غلامرضا تختی در شهریور ماه سال 1309 در خانی آباد تهران متولد شد. خانواده ی غلامرضا تختی از خانواده های متوسط خانی آباد بود. پدرش به غیر از غلامرضا دو پسر و دو دختر دیگر هم داشت که همه ی آنها از غلامرضا بزرگتر بودند. پدر بزرگش "حاج قلی" نخود و لوبیا می فروخت، حاج قلی داخل دکانش روی تختی بلند می نشست و به همین دلیل مردم خانی آباد اسمش را گذاشته بودند "حاج قلی تختی: و همین اسم به فرزندانش منتقل شد و نام خانوادگی شان تختی شد. تختی تلخ ترین خاطره ی خود را چنین می گوید:

نخستین واقعه ای که به یاد دارم و ضربه ای بزرگ بر روح من زد، حادثه ای بود که در کودکی برای من پیش آمد. پدرم برای تامین معاش خانواده ی پر اولادش، مجبور شد تا خانه ی مسکونی خود را به گرو بگذارد. یک روز طلبکاران به خانه ی ما آمدند و اثاثیه خانه و ساکنینش را به کوچه ریختند. و ما مجبور شدیم که دو شب را در کوچه بخوابیم.

غلامرضا تختی یکی از جوانمردان در عرصه ی ورزش بود که یکی از این رفتارهای جوانمردانه اش در حادثه ی زلزله بوئین زهرا بود. در شهریور سال 1341 در فاجعه زلزله بوئین زهرا جهان پهلوان تختی با همکاری کمیته جبهه ملی دانشگاه تهران به جمع آوری پول و وسایل برای زلزله زدگان پرداخت و با محبوبیت فوق العاده ای که در بین مردم داشت، توانست کاروانی از کامیون محتوی وسایل اولیه لازم و مبلغ قابل توجهی پول برای زلزله زدگان جمع آوری کند.

کیهان ورزشی خبر این رویداد را با عنوان " تختی، گوهر گرانبهای ملّت ما ." در شماره بیست و چهارم شهریور ماه سال 1341 خود خبر این رویداد را چنین آورد: " جوانمردی، فتوت و صفات انسانی تختی که ریشه در اعتقادات و باورهای عمیق او داشت هرگز به عرصه های اجتماعی و برخوردهای مردمی وی محدود نمی شد. جهان پهلوان این سلاله خلف پوریای ولی در میادین ورزشی و رقابت های جهانی نیز منش والای خود را به نمایش می گذاشت . "

از افتخارات غلامرضا تختی در عرصه ورزش می توان به موارد زیر اشاره کرد. جهان پهلوان تختی فاتح سکوهای رفیع کشتی جهان در نخستین دوره مسابقه های کشتی آزاد قهرمانان جهان در هلسینکی در سال 1951 در سن 21 سالگی به دریافت مدال نقره نائل گشت و بعد به ترتیب در مسابقات المپیک هلسینکی 1952 مدال نقره جشنواره ورشو 1953 مدال نقره و در دومین دوره مسابقات جهانی در ورشو 1955 مدال نقره در بازی های المپیک ملبورن ( استرالیا ) 1956 که در آذر ماه 1335 برگزار شد. تختی یک بار دیگر در وزن هفتم ( 87 کیلو گرم ) به مصاف رقبایی از شوروی، آمریکا، ژاپن، آفریقای جنوبی، کانادا و استرالیا رفت و با شکست تمامی حریفان اولین نشان طلای خود را به گردن آویخت. جمع مدالهای غلامرضا تختی در بازی های المپیک، قهرمانی جهان و بازیهای آسیایی 8 مدال بود ( 4 طلا و 4 نقره )

جهان پهلوان تختی در میادین ورزشی و رقابت های جهانی نیز جوانمردی، فتوت و صفات انسانی و منش والای خود را به نمایش می گذاشت. الکساندر مدوید، کشتی گیر بزرگ روسی و رقیب تختی پس از مرگ وی گفته است: "من نمی دانم به چه شکلی عظمت او را بیان کنم. چرا که او چیزهای بسیاری به ما آموخت و من هنوز به ورزشکاران مملکتم می گویم که وقتی روی تشک کشتی می روید، اول اخلاق را رعایت کنید و اگر توانستید از این ورزش در راستای اخلاق و صداقت و درستی بهره ببرید. چنین ورزشی است که به درد انسان می خورد نه چیز دیگری."

مدوید خاطره ی جالبی از تختی دارد: "در سال 1962 در تولیدوی آمریکا من و تختی دیدار نهایی را برگزار کردیم. در جریان مسابقه ها، پای راست من به شدت ضرب دیده بود و روحیه ام را خراب کرده بود، من به فکر تختی بودم که چگونه باید با این پای آسیب دیده با تختی مبارزه کنم. من تا آن موقع از خصوصیات اخلاقی، رفتار و کردار انسانی و والای تختی خبر نداشتم. اما در آنجا به عظمت، انسانیت و جوانمردی تختی پی بردم و تحت تاثیر آن قرار گرفتم. او شنیده بود که پای راست من ضرب دیده با این پا خوب رفتار کرد و هرگز نخواست با گرفتن این پا مرا زجر دهد. او تا پایان بازی، مرد و مردانه و تمیز کشتی گرفت و از پای آسیب دیده ی من استفاده نکرد و مرا غرق اعجاب و تحسین کرد. تختی با این کار فوق العاده اش نشان داد که یک پهلوان واقعی است. بعد از این واقعه، ما بصورت دو دوست در آمدیم. او همیشه مرا دوست می داشت. او ملت خودش هم دوست می داشت و فکر میکنم که تختی اصلاً برای ملتش زندگی می کرد."

لطفا برای دیدن ادامه ی این مطلب بر روی ادامه ی مطالب کلیک کنید.ممنون